Wyrażenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji banku krajowego lub co do stania się podmiotem dominującym banku krajowego

Sprzeciw KNFKomisja Nadzoru Finansowego nadzoruje proces powstawania banku, więc konsekwentnie musi również nadzorować proces zmian własnościowych - to naturalne przedłużenie funkcji licencyjnej realizowanej przez KNF. Artykuł 25 ust. 1 pr. bank. przewiduje obowiązek zawiadomienia KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji banku krajowego w przypadku wystąpienia przesłanek określonych w tym ustępie. Ponadto podmiot, który zamierza, bezpośrednio lub pośrednio, stać się podmiotem dominującym banku krajowego w sposób inny niż przez nabycie albo objęcie akcji lub praw z akcji banku krajowego w liczbie zapewniającej większość ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, obowiązany jest każdorazowo zawiadomić o tym zamiarze Komisję Nadzoru Finansowego. Natomiast art. 25h ust. 1 pr. bank. przyznaje KNF kompetencję do sprzeciwu co do nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji lub co do stania się podmiotem dominującym banku krajowego. To jest sposób na to, aby KNF mogło skutecznie wywierać wpływ na zmiany w katalogu podmiotów kontrolujących bank krajowy.

Sprzeciw KNF zgłasza w drodze decyzji administracyjnej. Decyzja ta jest wydawana po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego zainicjowanego złożeniem zawiadomienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pr. bank.

Tylko w przypadku przesłanki wskazanej w art. 25h ust. 1 pkt 3 pr. bank. decyzja KNF ma charakter uznaniowy, tj. jeżeli sprzeciw jest uzasadniony  potrzebą ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem krajowym, z uwagi na możliwy wpływ podmiotu składającego zawiadomienie na bank krajowy lub z uwagi na ocenę sytuacji finansowej podmiotu składającego zawiadomienie. W przypadku wystąpienia pozostałych dwóch przesłanek z art. 25h ust. 1 pkt 1 i 3 pr. bank. KNF ma obowiązek zgłosić sprzeciw,  tj. wtedy jeżeli podmiot składający zawiadomienie nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braków w zawiadomieniu lub załączanych do zawiadomienia dokumentów i informacji lub też jeżeli podmiot składający zawiadomienie nie przekazał w terminie dodatkowych informacji lub dokumentów żądanych przez KNF.

Decyzja w przedmiocie sprzeciwu powinna zostać doręczona w terminie 60 dni roboczych od dnia otrzymania zawiadomienia i wszystkich wymaganych informacji i dokumentów, nie później niż w terminie 2 dni roboczych od dnia jej wydania (art. 25i ust. 1 pr. bank.). Terminy te są zachowane, jeżeli przed ich upływem decyzja została nadana w placówce pocztowej operatora pocztowego albo wysłana na adres do doręczeń elektronicznych (art. 25i ust. 2 pr. bank.). Jeżeli sąd administracyjny uchylił decyzję w przedmiocie sprzeciwu termin, o którym mowa w art. 25i ust. 1 pr. bank., biegnie od dnia, w którym KNF doręczono prawomocny wyrok sądu administracyjnego (art. 25k pr. bank.).

Warto podkreślić, że do zgłoszenia sprzeciwu przez KNF wystarczy wystąpienie tylko jednej z trzech przesłanek wskazanych w art. 25h ust 1 pr. bank..

Postanowienia art. 25h ust. 2 pr. bank. określają wymogi, jakie powinien spełniać składający zawiadomienie i które są oceniane przez KNF w kontekście zaistnienia przesłanki wskazanej w art. 25h ust. 1 pkt 3 PrBank.  Istotne jest to, że art. 25h ust. 2 pr. bank. transponuje art. 23 ust. 1 dyrektywy CRD IV. Tak więc przepisy art. 25h ust. 2 PrBank powinny być interpretowane przy uwzględnieniu treści art. 23 ust. 1 dyrektywy CRD IV.

Jeżeli KNF stwierdzi, że nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 25h ust. 1 pr. bank. to wówczas może wydać decyzję o stwierdzeniu braku podstaw do zgłoszenia sprzeciwu (art. 25h ust. 4 pr. bank.). Tak więc wydanie tej decyzji jest fakultatywne.

Według art. 25j pr. bank. podmiot składający zawiadomienie może zrealizować zamiar objęty zawiadomieniem, jeżeli KNF nie doręczy decyzji w przedmiocie sprzeciwu w terminie 60 dni roboczych, o którym mowa w art. 25i ust. 1, czyli w terminie 60 dni roboczych od dnia otrzymania przez KNF zawiadomienia i wszystkich wymaganych informacji i dokumentów. Ten sam efekt powoduje wydanie przez KNF decyzji o stwierdzeniu braku podstaw do zgłoszenia sprzeciwu, o ile decyzja ta zostanie wydana przed upływem terminu, o którym mowa w art. 25j ust. 1 pr. bank.

Więcej o art. 25h pr. bank. (i o całej grupie przepisów art. 25 – 28 pr. bank.) będzie można się dowiedzieć z komentarza do ustawy Prawo bankowe, który wkrótce zostanie opublikowany w systemie informacji prawniczej Legalis.